Op het moment dat de co-piloot van de bewuste Germanwings-vlucht van Barcelona naar Düsseldorf vorige week dinsdag niet alleen zichzelf, maar ook 149 anderen de dood injaagde, zat ik ook in de lucht richting het Reiswerk Studentencongres in Lara. Toen ik voet aan de grond zette en weer verbinding had, werd ik direct geconfronteerd met dit vreselijke drama. Ook al wist het thuisfront dat ik een andere richting opvloog, toch gingen hun eerste gedachten uit naar mij. Ondersteboven van dit nieuws, verbaasde het me dat geen enkele televisie in het hotel aanstond en het bijna niemand bezig hield. Het leven ging gewoon door, alsof er niets aan de hand was. Zo lijkt het.
Ik wilde weten wat er precies was gebeurd en hoe het kón gebeuren. Als een spons vrat ik dit vreselijke nieuws.
Niet veel later werd bekend dat er één Nederlandse passagier aan boord van het bewuste toestel bevond. Ik betrapte mezelf op een egoïstische reactie. Was het erger geweest als alle inzittenden Nederlanders waren? In mijn beleving waarschijnlijk wel. Dan had het drama meer families in misschien wel mijn directe omgeving geraakt.
Ook op Facebook zag ik niets buitensporigs, zoals het massaal plaatsen van zwarte profielfoto’s of passende statusupdates. Ook niet toen bekend werd dat dit vliegtuig waarschijnlijk door de co-piloot doelbewust tegen een berg is aangevlogen. Het nieuws kwam wel binnen, daar niet van, maar werd niet massaal geuit. Erg, dat vindt iedereen. Vreselijk zelfs. Maar zolang het een ver-van-mijn-bed-show is, vinden we het minder van belang. Tenminste, zo lijkt het. Dat het egoïstisch is, is dan maar zo.
De media pikte vanzelfsprekend dit vreselijke drama op. Met afschuw las ik enkele koppen. Ik dacht aan de nabestaanden; die willen toch niet weten dat er ‘lichamen aan flarden zijn gescheurd’. Hoe sensationeler, des te betere verslaggeving? Het ultieme dieptepunt in de verslaggeving rond de ramp, is wel het artikel in het Duitse Bild, daarin wordt uitgebreid beschreven hoe de inzittenden al 8 minuten voor de crash schreeuwend te horen zijn op de voice recorder.
IATA rekent het neerhalen van MH17 niet onder de vliegtuigongevallen, omdat het een doelbewuste actie is. Ik ben benieuwd hoe deze ramp wordt gezien?
Mijn medeleven gaat uit naar álle nabestaanden.
Sharon Evers
sharon@travelpro.nl
2 reacties
Hoi Erik, dank voor je reactie. We hebben op de dag zelf getracht een live-blog bij te houden (https://www.travelpro.nl/airbus-a320-germanwings-neergestort/).
Maar met zulk groot nieuws waar álle landelijke media een voltallige redactie aan wijden kunnen wij in de berichtgeving niet tegen deze media opboksen. Wél zullen we binnenkort in het vakblad dieper ingaan op deze kwestie en de luchtvaart in het algemeen.
Namens de redactie, groet,
TJ
Volledig met je eens.
En: hier op Travelpro maar weinig nieuws over deze verschrikkelijke luchtvaartramp gelezen die nota bene zo dichtbij plaatsvond en nog wel met een luchtvaartmij met uitstekende reputatie.
En dat is opmerkelijk voor een website die bijna dagelijks wel wat klein nieuws heeft te melden over de luchtvaart (over vliegvakanties/ nieuwe bestemmingen van luchtvaartmij’en en touroperators/ berichten als ‘Arke heeft een derde Dreamliner erbij’ ‘Easyjet breidt uit op Schiphol’ etc.).