Ik ben de afgelopen dagen weer eens enkele uren bezig geweest met zaken waar ik niet mee bezig wil zijn.

Het is namelijk zo dat mijn partner en ik allebei naar het ANVR-Congres gaan. Jammer genoeg kunnen wij niet samen naar Cyprus vliegen, want Anna gaat eerst naar Londen om een studiereis van haar studenten te begeleiden. Daarom vliegt zij rechtstreeks vanuit Londen naar Cyprus en daar komt het ‘bagagegedoe’ om de hoek kijken.

Zij heeft zich ingeschreven voor het congres (€ 1285 voor vier dagen Cyprus) en maakt geen gebruik van de heenvlucht. Wij hebben afgesproken dat ik haar koffer meeneem naar het congres, zodat er ook zomerse kleding in de kast van het Four Seasons hangt.

En daar komt het, dat kan dus niet, omdat de transavia.com-kist dan te zwaar wordt? Dus je hebt betaald voor de heenvlucht, krijgt geen geld terug én je koffer mag niet mee. Heen naar Londen vliegt zij met British Airways, dus zij mag één koffer van maximaal 23 kilogram meenemen. Voor de vlucht van Londen naar Cyprus is alleen Ryanair een optie en daar mag zij na bijbetaling twee koffers van vijftien kilogram meenemen. Ik heb nog even gegoogled op deelbare koffers, maar die heb ik niet gevonden. Na de aanschaf van andere koffers en veel passen en meten is het ons gelukt, maar wat een complete waanzin.

Transavia.com maakt het er ook niet makkelijker op, het paskastje voor handbagage (of hoe dat ook mag heten) op Rotterdam The Hague Airport is wel erg klein. Voor de duidelijkheid, als de koffer niet past, mag hij gratis in het ruim als er te veel handbagage aan boord is. Nou, dat is lekker plannen! Je weet van te voren niet of er veel handbagage is hoe weet je nou welke handbagagekoffer je mee moet nemen als je ook weer snel van de luchthaven af wil zijn. Wellicht zijn hier kansen voor de reisagent. Met het grote bagage handboek kan die misschien het gedoe voor de klant minimaliseren.

Met het ANVR-Congres voor deur is het ook wel aardig om even te kijken hoe het daar gaat. Het is straks alweer twee jaar geleden dat de functie van directeur en voorzitter een dubbelfunctie werd. Binnen de bestaande kaders vult Frank Oostdam deze functies met veel betrokkenheid in. Maar eerlijk is eerlijk, grote vernieuwingen heb ik de laatste tijd niet gezien, behalve het teloorgaan van het Reisgala dan.

Als ik Frank Oostdam bel, vraag ik regelmatig of ik met de directeur of de voorzitter spreek. Eigenlijk een belachelijke situatie, volgens mij moet er een voorzitter zijn die de directeur lekker scherp houdt. Er moet weer een voorzitter komen is mijn mening. Deze moet uit het bestaande bestuur komen, dat zijn de regels, maar zoals ik het nu zie zit daar niemand in die dat ambieert. Voor sommige bestuursleden is het verschijnen op de vergaderingen al erg moeilijk, laat staan aanwezig zijn op het congres. Joost Romeijn had het natuurlijk moeten doen, of hij nu wel of niet via agenten verkoopt, hij is groot genoeg om over zijn schaduw heen te stappen. Als ik verder rondvraag dan zegt Steven van der Heijden ‘genoeg is genoeg’ en Atilay Uslu denkt dat hij daar niet gelukkig van wordt, dus wie o wie.

Ik denk dat Coby van Dongen een goede keuze is. Zij wordt door iedereen gewaardeerd, staat midden in de markt en werkt in een bedrijf dat als geen ander druk is met de transitie naar de toekomst. Bovenal is zij ook nog een erg enthousiast mens. Dus ‘Coby for president’! Dat kunnen wij de komende dagen op Cyprus vrij snel regelen lijkt mij, want ‘bijna’ het hele bestuur is er. De eerste vrouwelijke voorzitter van de ANVR, eigenlijk heel voor de hand liggend in een branche waar meer vrouwen dan mannen werken.

Mijn excuus, het is wel een beetje een lang voorwoord geworden. Volgend jaar kan het wat korter en actueler, want dan gaan wij wekelijks. Meer daarover in TravelPro 23.

Tom van Apeldoorn
tom@travelpro.nl

Ps. Beter een witte zwaan dan een Franse haan!