Nee, het is geen spellingsfout, maar ik probeer te schrijven hoe sommige mensen het woord reisbranche uitspreken. ‘Neeeee, zeg het alsjeblieft niet zo’, denk je dan soms. Daarnaast hoorde ik nog iets waar ik over na moest denken en wat mij aan het hart ging, namelijk: ‘Je ziet dat mensen die heel lang heel waardevol zijn geweest voor jouw bedrijf in deze situatie (de coronacrisis), vaak op commercieel vlak, in zo’n situatie een dode vogel worden’.
Iedereen noemt de branche of sector anders. De reisbranche, reiswereld, reissector, travel, reizen, iedereen spreekt het anders uit, vul maar in voor de regio waar je vandaan komt. Van reisjewêrold tot trèfol, maar voor velen is hun droombaan in ‘dat wereldje’ uiteengespat…
De reiswereld wordt door velen gezien als dé branche bij uitstek om in te werken. Honderden genoten jarenlang van de studiereizen en gezellige avonden. Hoewel het ‘vroeger’ (natuurlijk, hoe kan het ook anders) veel beter en leuker was, bleef de reisbranche trekken. Door heel het land schoten toeristische opleiding als paddenstoelen uit de grond.
Goed, in een podcast die ik onlangs beluisterde had Sunweb-baas Mattijs ten Brink wel een punt. Hij liet weten van ongeveer 500 naar 380 tot 390 medewerk(st)ers te zijn gegaan en dat dat wellicht nog iets minder wordt, maar dat hij dit aantal als de kern ziet. Inderdaad, als je op een gegeven moment je aantal medewerkers nog verder terug moet brengen, dan moet je je (helaas) afvragen of je wel door moet gaan.
De reissector zoals we die kenden die is er sinds het uitbreken van de coronacrisis niet meer. Honderden reisprofessionals hebben hun baan verloren of zien hun baan naar de rand van de afgrond glijden. Een oproepje via social media waarin we vroegen wie definitief uit de sector is gestapt leverde ons talloze reacties op. Sorry wanneer we nog niet hebben gereageerd, maar we blijven benieuwd naar wat jullie doen en zullen regelmatig mensen die de branche hebben verlaten aan het woord laten komen. Het zijn wat mij betreft zeer boeiende verhalen en ik hoor ze stuk voor stuk met veel respect aan.
Dan de volgende uitspraak, waarbij de werkgeefster dan wel aangeeft dat ze het heel heftig vond om mensen te ontslaan. “Mensen in de reiswereld zijn gewend om iets blijs te doen en dat kan nu natuurlijk niet. Ze worden continu verrast met iets negatiefs. Dan zie je dus dat mensen die heel lang heel waardevol zijn geweest voor je bedrijf, vaak in commerciële functie, in zo’n situatie een dode vogel worden. Je ziet dat hele goede mensen niet die mindshift kunnen maken naar deze situatie. Alleen de meest flexibele kunnen door, ongeacht hoelang ze bij je werken.”
Ik probeer mij altijd in te leven in hoe andere mensen dingen op een andere manier verwoorden dan dat ik dat zelf doe. Ja, er zit een waarheid in als een koe in wat deze reisonderneemster zegt over de reden waarom zij afscheid heeft genomen van oud-medewerk(st)ers, maar persoonlijk had ik het iets anders gezegd. Waarom de term ‘dode vogel’ gebruiken als je het over oud-medewerk(st)ers hebt?! Respect, en ik denk namens velen uit de branche, voor de oud-medewerk(st)ers die bij haar hebben gewerkt en een commerciële functie hadden. Of begin ik nou een dood vogeltje te worden?!
Arjen Lutgendorff
arjen@travelpro.nl
