De herinneringen blijven, aan bijvoorbeeld de wandeling van het station naar de Burgemeester van der Willigenlaan of het huidige hoofdkantoor, de fietstocht naar het reisbureau en het openen van de winkel. De computers opstarten, checken welke opties je in de gaten moet houden of duimen of je bij de genodigden voor een studiereis zit.

1.150 medewerkers, 1.150 mensen met families die deze week slecht nieuws kregen. Reisprofessionals in de lente, maar ook in de winter van hun loopbaan. Zorgen alom. Vaders, moeders, kinderen, broers, zussen, opa’s, oma’s en anderen die dichtbij staan, die zich ook zorgen om hen maken.

Nooit meer opstaan met tegenzin of zin om naar je werk te gaan. Nooit meer die klant die vijf minuten voor sluitingstijd binnenkomt voor een rondreis door West-Amerika. Nooit meer de postbode, of TWI, met reisbescheiden, brochures of een presentje van één van de vele partners die D-rt had. Nooit meer het gezellige praatje met vaste klanten. Nooit meer met je collega’s die inmiddels vrienden/vriendinnen zijn geworden een avondje uit.

Nooit meer naar presentatieavonden van touroperators, een scheepsbezoek of bestemming bezoeken. Nooit meer op de foto hoeven voor de vakbladen. Nooit meer op bezoek op het hoofdkantoor van D-rt, de slagboom blijft gesloten. Nooit meer de onderhandelingen. Nooit meer bellen met je contactpersoon. Nooit meer de D-rt Experience/Safari. Nooit meer de cadeaus verloten vlak voor de kerst (of deden jullie dat al niet meer?).

Nooit meer klagen over het inleveren van vrije dagen voor studiereizen. Nooit meer klagen over wie de boeking heeft gemaakt en wie z’n targets wel of niet heeft gehaald. Nooit meer klagen over je slechte salaris. Nooit meer klagen over je minimale aantal vrije dagen. Nooit meer klagen over werkdruk. Nooit meer klagen over je collega’s. Nooit meer klagen over langzame computers. Nooit meer klagen over onbetaalde overuren. Nooit meer klagen over geen waardering. Nooit meer klagen over slechte kerstpakketten. Nooit meer klagen over het zware studiereis-programma. Nooit meer klagen over de smerige koelkast en toilet op kantoor. Nooit meer klagen over (het salaris van) de baas. Nooit meer klagen over zeikende klanten. Nooit meer klagen over werkdruk.

Doei-Reizen? Of is er toch nog hoop?

Arjen Lutgendorff
arjen@travelpro.nl

Deze column is eerder gepubliceerd in TravelPro #14.