De nieuwe Richtlijn Pakketreizen komt eraan, ik noem het voor het gemak maar even de RPR. Afgelopen vrijdag was het zover. Tijdens de RMC meeting in Amsterdam werd door de mensen die het kunnen weten een en ander toegelicht. Lege blikken in de ogen bij menig reisagent, een prille vorm van paniek met een snufje ongeloof.
Het stapelen in het winkelmandje bijvoorbeeld, mag nog steeds, maar is dan toch een (gestapelde) pakketreis. Eigenlijk is het heel simpel, als je op wat voor een manier twee producten samenvoegt, is het een pakketreis. Geen trucjes, aanpassing of welke andere creatieve oplossing is daar meer mogelijk.
Als je aan DP (dynamic packaging) doet, ben je touroperator met dezelfde lasten en plichten. De verantwoordelijkheid wordt nog groter, aangezien de klant een maximale schadeloosstelling van drie keer de reissom kan eisen als er iets niet goed gaat.
Even een rekenvoorbeeldje, je verkoopt een lang weekend Lissabon voor twee personen voor € 1100 met een mooie marge van € 250. Als de airline of het hotel je in de steek laat, dan loop je het risico dat je € 3300 schadevergoeding moet uitkeren. En dan spreek ik niet over een leuk groepje van twaalf personen… Je kan de tent wel sluiten als kleine reisagent.
Dus de garantstelling bij het SGR gaat door de RPR keihard omhoog en je moet ook nog eens aan een verzekering die zeker niet goedkoop zal zijn. Bij een pakketreis een huurauto boeken wordt ook lastig, want dan ben je ook touroperator, dus dat wordt auto huren via de touroperator. Tegen welke beloning?
Voor de zakenreisagent verandert de wereld ook. Kort gezegd worden zij touroperator van al hun klanten, uitgezonderd de grote partijen met een contract. Ik weet niet wie de richtlijn geschreven heeft… Duidelijk niet iemand die verstand van zaken heeft, maar eerder overspannen Europese ambtenaren die zelf te veel heen en weer reizen.
Mijn visie is dat er gewoon staat: boek maar via een touroperator beste agent, want anders loop je veel te veel risico en verder kunnen en willen wij het niet begrijpen. Dus de opmerking uit de zaal “kunnen we voor 1 januari 2018 uit de EU” begreep ik volkomen.
Wat te doen als reisagent? DP leek de oplossing voor de naar beneden bijgestelde commissies en dat lijkt niet meer haalbaar. Hopelijk ziet iemand een bedrijfsmodel in het faciliteren van DP zonder risico, want anders wordt het een donkere tijd. En de touroperator keek tevreden achterom en ploegde voort.
Tom van Apeldoorn
tom@travelpro.nl
2 reacties
laten we het niet overdrijven Tom. Ja, je wordt inderdaad vaker gezien als touroperator. So What? Dat hoort bij ondernemen.
Het zal retailondernemers nog meer dan nu dwingen tot een keuze. Blijf ik vooral verkoper van producten van derden of trek ik meer mijn eigen plan. En bij dat laatste hoort inderdaad wat meer ondernemersrisico. Maar dat is volgens mij heel gezond.
Je nu in allerlei bochten wringen met vreemde teksten om van de ene kant toch meer te kunnen ondernemen en aan de andere kant daar niet de bijbehorende verantwoordelijkheid voor te nemen is volgens mij veel vreemder en klantonvriendelijker dan wat de nieuwe wet gaat brengen.
Het dwingt retailers tot een keuze, en daar is volgens mij niets mis mee.
Ja Tom, ook ik vind, net als Rob, dat je het wel heel erg somber inzet. Overigens gaat hem om de nieuwe Wet op de Reisovereenkomst, de Richtlijn is er al.
Natuurlijk zijn er veranderingen en zul je als agent goed moeten nadenken hoe je met de nieuwe wet om moet gaan, maar vele ondernemers zijn flexibel genoeg om ook hier weer een mauw aan te passen. Ondernemen is ook (ingecalculeerde) risico’s nemen. Laat nu eerst die wet maar afgerond zijn, dan gaan we dan wel weer daar op bijsturen.