Begin deze week hoorde je dat er voor het bedrijf waarvoor je jezelf dag in dag uit keihard inzet faillissement is aangevraagd. In diezelfde week gaat het dak eraf bij de viering van het 100-jarig bestaan van KLM.

Thomas Cook Nederland is niet meer. Vanuit de hele branche krijg en zie je berichten van troost en bemoediging. Maar je leeft nog in een tunnel en het einde is nog niet in zicht. Misschien melden zich nog geïnteresseerden voor bedrijfsonderdelen. Helemaal bevatten kan je het nog niet, je probeert je groot te houden of je laat je tranen de volle loop.

Zo nu en dan zie je artikelen voorbijkomen op het internet. De Engelse roddelpers die keihard uithaalt over de miljoenen die je collega’s in Engeland verdienden of ellenlange artikelen van analytici, de beste stuurlui die aan de wal staan.

Hoe zal het verder gaan met je carrière zul je je afvragen? Zal er iemand interesse in mij hebben? Ben ik misschien te oud? Is mijn beroep nog wel van deze tijd? Blijf ik wel in de reiswereld actief?

Ondanks de negatieve situatie waarin het bedrijf zich bevond, genoot je van de manier waarop de reiswereld alles oppakte. Klanten werden gebeld, er werd contact gelegd met leveranciers hoe dingen het beste opgelost konden worden. Je zag iedereen elkaar helpen.

Iedere keer wanneer je terugdenkt aan het bedrijf, dan zul je denken aan de onderlinge geintjes met collega’s, de gidspresentaties, de studiereizen, de reisbureaus, de onderhandelingen, de discussies met de reiswereld en de onvergetelijke feestavonden.

Straks staat je leven misschien wel even stil. Bij de meeste mensen staat het leven even stil wanneer ze op een strandstoel zitten onder een parasol, maar bij jou gebeurde het zonder dat je het zelf wilde. Maar toch, nu krijg je de tijd om na te denken hoe je verder wilt, hoe je toekomst eruit gaat zien.

Op de cover van deze TravelPro een variant op het werk van Banksy. De kunstenaar wilde het kunstwerk volledig vernietigen nadat het voor een bedrag van €1,8 miljoen werd verkocht, maar het lukte slechts om het voor de helft te vernietigen met een papierversnipperaar. Als protest tegen de gekte om zoveel geld neer te leggen voor een kunstwerk. Hoe dat in z’n werk is gegaan, is nog altijd een raadsel. “Het lijkt erop dat we zojuist ge-Banksy’d zijn”, zo liet de directeur van het veilinghuis destijds weten.

Going, going, gone, schreef de kunstenaar nadat het kunstwerk van het meisje met de ballon door de papierversnipperaar ging. Dat gaat ook op voor Thomas Cook. De tekst die oorspronkelijk bij het kunstwerk hoorde vind ik mooier, ook voor medewerkers van Thomas Cook: ‘There is always hope’, zelfs als je het idee hebt dat je bent ge-Banksy’d.

Arjen Lutgendorff
arjen@travelpro.nl