Na enkele weken tot over mijn oren in de stukken aangaande het faillissement van OAD OUD te hebben gezeten, ontstaan er steeds wildere theorieën in mijn hoofd.

Uiteraard had het management van OAD OUD het bedrijf in een moeilijke positie geloodst. De afspraak met de Rabobank, dat als onderdeel van de overname van de Rabobank Reisbureaus het bedrijf daar ook moest gaan bankieren, lijkt de eerste misser.

Gedwongen bankieren is een gevaarlijke stap, men was verplicht om eventuele financieringen altijd bij één en dezelfde bank te moeten onderbrengen. Dat zette de Rabobank in een zetel als het gaat om de onderhandelingen die gepaard gaan met een lening, de bank heeft telkens maximale zekerheden bedongen en door die inschattingsfout lijkt OAD OUD de ultieme prijs te hebben betaald.

Daarnaast is er een uitzichtloos software project (Dutch Mountains). Jarenlang was het hele bedrijf bezig met dit project. Waarom is het management niet ten halve gekeerd, maar ten hele gedwaald? De bank heeft erg veel moeite met de afschrijving van Dutch Mountains en vraagt de aandeelhouders om meer eigen vermogen in te brengen.

Kort samengevat, alles was aan de bank verpand en de bank moest dus meewerken om tot andere oplossingen te komen. Zij zaten in een zetel en hadden weinig zin om ook maar iets van hun riante positie op te geven.

Dat het een riante positie was, blijkt wel uit de afwikkeling van het faillissement. Tot op heden heeft de Rabobank al ruim € 7 miljoen aan de curatoren overgemaakt als teveel ontvangen gelden op hun zekerheden! Wat er in de laatste maanden is gebeurd, lijkt een Grieks drama. Commissarissen die het niet meer trekken en het zinkende schip verlaten en anderen die juist twee petten op hebben; hoe kan het dat één van de commissarissen van OAD OUD ook commissaris is van het bedrijf dat de bustak uit het faillissement kocht?

D-reizen was goed geïnformeerd over welke bureaus er uit het faillissement gekocht moesten worden, aangezien zij alle info in hun bezit hadden gekregen tijdens de overname-onderhandelingen die in de periode voorafgaande aan het faillissement bezig waren. De toenmalige (bus)baas bij OAD OUD was betrokken bij de overname van de bustak uit het faillissement en is daar nu directeur? Waren deze mensen ter kwader trouw? Of is het gewoon slim zaken doen geweest? De toekomst zal het uitwijzen, wij zullen de rechtszaak met argusogen volgen.

Wat overblijft is een immens drama in de regio Holten. En mocht de familie Ter Haar de zaak tegen de Rabobank winnen, dan lijkt het mij een geweldig gebaar als een deel van de opbrengst in een fonds gaat dat het ergste leed in de regio Holten moet verzachten.

Tom van Apeldoorn
tom@travelpro.nl