Net als Joris Luyendijk, die onder de titel ‘Je hebt het niet van mij maar…’ onlangs een boekje uitgaf over politiek Den Haag, zou ik zelfs na de prille acht maanden bij TravelPro al een interessant relaas kunnen optekenen over relaties en ontwikkelingen binnen de reisbranche. Werken voor een vakblad leerde mij de afgelopen tijd dat je vaak minder kan zeggen dan je weet en niet voor elk artikel de eindjes aan elkaar krijgt omdat ‘men’ dingen alleen maar off the record met je wil delen.

Vanzelfsprekend houd ik me daaraan. Bronbescherming is immers het grootste goed van een journalist. Je ontvangt alleen informatie wanneer men weet dat zowel belangrijk branchenieuws maar ook smeuïge roddels verteld kunnen worden zonder dat die de volgende dag met naam en toenaam te vinden zijn in het blad, op de nieuwsblog of via social media. Zo gaat het binnen de reisbranche niet anders. Sympathie moet je verdienen. Studiereizen zouden anders maar verdrietige en eenzame avonturen worden als ik deze gedragsregel zou breken. In ieder geval zou niemand nog met mij een wijntje willen drinken en laat ik daar nou net best wel van houden.

Dat er onverhoopt toch af en toe tegen een heilig huisje wordt geschopt is weliswaar onvermijdelijk. Het nieuws dient toch gebracht te worden, dat komt de transparantie van de branche en de kennis en slagvaardigheid van iedere reisagent immers ten goede. Daar bent je het toch met me over eens?

Met uitspraken als “daar ga ik nu liever niet op in”, “dan weet jij meer dan ik”, “dat zou kunnen”, “vraag het eens aan een ander”, “dat wil ik bevestigen noch ontkrachten”, “daar lijkt het misschien op, maar die woorden neem ik niet in mijn mond”, “daar kom ik over een tijdje misschien nog op terug” en “Ik houd het graag even algemeen” lijkt echter het tegendeel vaak het geval.

Of het nou gaat over op handen zijnde agentenacties of afwijkende commissies, betrokken partijen houden binnen dit speelveld de nieuwsstroom maar al te graag in de hand. En dat terwijl het nieuws dat via wandelgangen rondgaat juist gemakkelijk kan veranderen van een nietszeggende opmerking in woeste indianenverhalen.

Welk ‘nieuwtje’ aanleiding gaf tot deze blog ga ik niet verklappen, en ik vertel je al helemaal niet wie mijn bronnen zijn. Dat lezen jullie wel als de nieuwswaarde al lang er vanaf is, want dát is het moment dat wij, júllie nieuwsblad, de informatie mogen delen.

Judith Buitenhuis
j.buitenhuis@reisburoactueel.nl