Als reisprofessionals en reizigers laten we onze stem horen als het gaat om duurzaamheid en dieronvriendelijke activiteiten zoals olifantenritjes, maar voor de mensenrechten op bestemmingen lijken we onze ogen te sluiten.
De ANVR liet overigens eind 2016 wel weten dat het zich heeft aangesloten bij het internationale initiatief van de ‘Round Table of Human Rights in Tourism’, maar na het congres rondom dit thema op de Vakantiebeurs 2017 hoor of lees je er weinig meer over.
Wie vraagt het zich als reisprofessionals wel eens af wat hij of zij eigenlijk te maken heeft met mensenrechten op een bestemming? Wij prijzen onszelf gelukkig met de branche waarin we werken. Je ziet nog eens iets van de wereld, ons-kent-ons en niet werken voor het geld, maar omdat het een passie is.
Daarnaast zijn er ontelbaar veel goede initiatieven ontstaan met dank aan de (Nederlandse) reissector. Ondernemers die helpen met het opzetten van een scholengemeenschap in het buitenland, touroperators die bomen planten ter compensatie, hotels die er ‘alles’ aan doen om duurzaamheid te bevorderen.
Steeds vaker wordt ervoor gezorgd dat toerisme iets teruggeeft aan de lokale bevolking. Community-based tourism, ecotoerisme, duurzaam toerisme en noem maar op. We helpen met het opruimen van plastic en boekten een grote overwinning op dieronvriendelijke activiteiten, zoals de olifantenritjes.
De woorden ‘moordenaars’ of ‘martelaars’ kalken op gebouwen van overheidsinstanties van zeer populaire vakantiebestemmingen? Youp van ’t Hek wilde laatst nog het woord ‘kankerhoer’ kalken op het gebouw van een Zwitsers bedrijf in Arnhem dat een kankermedicijn bijna zes keer zo duur had gemaakt. Schieten we er iets mee op door zoiets op gebouwen te kalken? Nee.
Inderdaad, de discussie binnen de branche is al zo oud is als de weg naar Rome. Toerisme en politiek, dat houden we maar al te graag gescheiden. ‘Als we naar mensenrechten gaan kijken, dan kunnen we helemaal nergens meer heen’ is een veelgehoorde reactie als je erover begint.
Als toerist merk je gelukkig ook helemaal niks van wat er verder mis is in een land op het gebied van mensenrechten. Wanneer er iets mis is met de mensenrechten, dan kunnen wij er als Nederlandse reisprofessionals ook niks aan doen, toch?
Wie weet biedt de ontbijtvisite van de reisbranche bij de Minister van Buitenlandse Zaken begin volgend jaar mogelijkheden? Dit jaar werd in ieder geval de loftrompet geblazen over de samenwerking tussen branche en ministerie.
Ik vraag mij dan toch altijd af of de minister tijdens gesprekken met zijn collega’s in het buitenland nog begint over de mensenrechten, in het reisadvies is er weinig terug te vinden over mensenrechten. Reis ad vies? Commerciële en politieke belangen zijn in ieder geval niet van invloed op het reisadvies, zo verzekerde de minister. “Het gaat om de veiligheid van de Nederlandse reizigers”. Als de reiziger maar veilig is.
Ik vind het mooi dat we als branche veel doen voor natuur en dier, maar heb het gevoel dat we veel meer kunnen bewerkstelligen als reissector op het gebied van mensenrechten. Hoe het zou moeten? Heb ik ook geen kant-en-klaar antwoord op. Human Rights in Tourism organiseert 27 juni in ieder geval weer een symposium in Utrecht. Kijk in ieder geval maar niet op de website van amnesty.nl, dan ga je naar veel landen met een veel minder fijn gevoel op vakantie.
Arjen Lutgendorff
arjen@travelpro.nl
