“Alles al ingepakt?”, dat is standaardvraag numero uno voor iedereen die binnen een week op vakantie gaat. Wie mij kent, weet dat ik een chaoot eerste klas ben op dat vlak. Zonder mijn man zouden we waarschijnlijk heel veel zaken vergeten. Nee dus: mijn koffer is nog lang niet klaar. En de gedachte aan vakantie voelt eerlijk gezegd nog net iets te ver weg, hoewel ik over vijf dagen vertrek. Ik ben goed in het plannen, organiseren en voorbereiden van andermans vakantie, maar die van mijzelf…
Juli en augustus zijn de piek van de piek: het moment waarop maanden werk, tientallen checklists, honderden mails en minstens zoveel telefoontjes samenkomen in een paar spannende weken. Dit jaar voelt het extra spannend. Niet alleen omdat we weer veel reizigers op pad mogen sturen, maar ook omdat de wereld om ons heen niet stilzit. Twee weken geleden was het luchtruim boven Qatar even gesloten en dat van Dubai nog korter, maar lang genoeg om de volgende dag ongeruste klanten aan de telefoon te hebben. En we waren nog maar net klaar met het informeren van reizigers met een binnenlandse vlucht in Suriname en Tanzania. De eerste berichten over bosbranden zijn alweer een feit, en Rusland intensiveert het aantal aanvallen op Oekraïne.
Dat is ons speelveld: als rots in de branding zijn wij er om onze reizigers te kalmeren, van informatie te voorzien en ervoor te zorgen dat ze even helemaal weg zijn uit de dagelijkse sleur. Want ja, er zullen weer vervelende schemawijzigingen komen. Er zullen ontroostbare kinderen hun teddybeer op de vorige accommodatie achterlaten, of kamersleutels zullen in een jaszak tevoorschijn komen. Ook zullen we mensen moeten terughalen omdat er verdrietig nieuws vanaf het thuisfront komt. Wat er allemaal gaat gebeuren, is nu nog niet te voorspellen, maar dát er iets komt, weten we na al die jaren maar al te goed. En ondertussen blijven we kalm, luisteren we en vragen we door. We zijn doortastend en proactief, want alles voor de klant.
Maar laat je niet gek maken. Als je het even niet weet, zoek elkaar op. Vraag collega’s hoe zij ermee omgaan en wissel tips uit. Want in januari zijn we misschien concurrenten, maar in juli zijn we allemaal collega’s met één gezamenlijke taak: de klant laten genieten van zijn vakantie. Dat is best lastig in deze tijden van geopolitieke spanningen, voor beide partijen. Tegelijkertijd is dat ook precies wat onze branche zo bijzonder maakt: die continue balans tussen organiseren en improviseren. Tussen zorgen voor anderen en ook een beetje voor jezelf. Tussen waakzaam zijn voor risico’s en vertrouwen houden in wat goed gaat.
En als het dan toch fout gaat, zijn we als reisbranche hierop voorbereid. Toch één voordeel van altijd eerste rang zitten bij calamiteiten. Bij VvKR hebben we voor onze leden een duidelijk en overzichtelijk calamiteitenplan (bij ANVR heet dit het noodplan, heb ik me laten vertellen 😉 ). Maak gebruik van deze documenten, blijf kalm, zoek elkaar op en gun jezelf ook rust.
Ga ik nu een poging wagen om alvast wat spullen klaar te leggen voor het inpakken, en dan begin ik met een reserveknuffel voor de jongste.
Kim Nooyens
Voorzitter VvKR
