Een reis naar de Sahara is een ervaring die moeilijk in woorden te vangen is: van verlaten filmdecors tot fossielen van miljoenen jaren oud, van sprookjesachtige oases tot een sterrenhemel die je in Nederland nooit ziet. Tijdens Sterre’s reis door Marokko ontdekte ze hoe veelzijdig en verrassend de woestijn kan zijn; een wereld die in niets lijkt op de drukte van Casablanca of Marrakesh. Een verslag.
Door Sterre van de Giessen
De vlucht naar Casablanca duurt drieënhalf uur, waarna we overstappen op een klein toestel richting Errachidia. Vanaf daar rijden we naar het Kasbah Xaluca Maadid & Spa Hotel. Het is ongeveer 1.00 uur ’s nachts als ik in mijn hotelkamer aankom. De kamer is prachtig en groot. Op de bijzettafel staat een heerlijk diner voor me klaar: rijst, maïs, gegrilde kip, wat groente en Marokkaanse koekjes. Als ik uiteindelijk in bed lig, valt me pas op hoe mooi de kamer is ingericht. Net als de rest van het hotel heeft het gekleurde ramen en is er overal aandacht voor details, zoals de houten deuren en de fossielen in de stenen wastafel.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
De volgende dag hebben we een drukke planning, dus ik vlieg mijn bed uit en ben er klaar voor. Met een terreinwagen en chauffeur rijden we de Sahara in. Zonder navigatie stuurt hij ons moeiteloos door het rotsachtige landschap. Zodra ik uitstap, slaat de hitte als een klap in mijn gezicht. De lucht is strakblauw maar verrassend niet benauwd. Onze gids vertelt dat hier films als The Mummy en Sahara zijn opgenomen. Het landschap oogt buitenaards: stille leegte, grillige rotsen, alsof mensen ze uit steen hebben gehouwen. In de verste verte is niets te zien of te horen, behalve het landschap en het geroezemoes van onze groep.
Fossielenjagers bij Merzane
Bij Merzane bewonderen we fossielen van 360 miljoen jaar oude zeeslakken en inktvissen. Terwijl we kijken, arriveren jonge verkopers op motoren en fietsen. Zonder aandringen leggen ze souvenirs neer, pratend en lachend met elkaar. De gids legt uit: ‘Mensen hier geloven in het lot. Of we kopen of niet, het gebeurt zoals het moet gebeuren.’ Naast de fossielen liggen ook allerlei soorten stenen in verschillende maten. Volgens de gids maken de dorpsbewoners daar meubels van, zoals de stenen wastafel die ik eerder in het hotel zag.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Dromedarissen en duinen
Onderweg naar onze lunchlocatie zien we dromedarissen staan. Ze knabbelen aan het gras dat hier en daar uit de grond steekt. Het is een prachtig gezicht en eigenlijk precies zoals ik me de woestijn voorafgaand aan de reis had voorgesteld. Langzaam verandert de stenen bodem in oranje zand. De chauffeur stuurt ons behendig door de duinen tot we de groene rand van een oase bereiken. Midden in de woestijn ligt Mines of M’lfis, een restaurant opgebouwd uit tenten en Perzische kleden. De geur van gekruid vlees komt ons al tegemoet. We eten en drinken heerlijk. Antoine Marthoz van communicatiebureau Insticom vertelt dat Marokko meer toeristen naar de woestijn wil trekken. “Toeristen gaan nu voornamelijk naar Marrakesh en Casablanca. Hoewel die plekken prachtig zijn, willen ze laten zien dat Marokko zoveel meer te bieden heeft. Veel mensen weten niet dat dit ook een optie is.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Zonsondergang in stilte
We rijden verder naar onze slaapplek voor vannacht, maar eerst staat er nog één bijzondere stop op de planning: de zonsondergang. Met de auto kunnen we niet op het uitzichtpunt komen. We kunnen kiezen om op dromedarissen te rijden, maar ik besluit te wandelen. Het zand blijkt stevig onder onze voeten. Het uitzicht is prachtig: de zon verdwijnt langzaam achter de wolken, waardoor alleen de silhouetten van de dromedarissen tegen de oranje hemel zichtbaar zijn. Dat is adembenemend.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Slapen in de woestijn
We overnachten in tenten die meer weghebben van vakantiehuisjes: met tweepersoonsbed, zithoek, badkamer en zelfs airco. Het diner bestaat uit grote schalen couscous en tajine, waar we gezamenlijk van eten. Buiten drinken we wijn op poefjes en kijken we naar de sterrenhemel, die zonder lichtvervuiling feller straalt dan ooit. Als mijn ogen bijna dichtvallen, besluit ik naar bed te gaan. Morgen weer een nieuwe dag!
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Spookdorp van de mijnwerkers
De volgende ochtend bezoeken we de M’lfis-mijnen. Voor ons ligt een verlaten spookdorp waar ooit mijnwerkers woonden. De metersdiepe schachten, destijds enkel bereikbaar met een touw, ogen levensgevaarlijk. Rondom zitten verkopers met koffers vol fossielen en edelstenen. Er gaan geruchten dat de mijnen opnieuw worden geopend om kolen te winnen. We rijden verder naar Jbel Mdaouer – de ‘ronde berg’. Eeuwen geleden werden hier Portugese gevangenen vastgehouden. Nu resteert slechts een muurtje tegen de rotswand. De klim naar boven is steil, maar eenmaal op de top wachten champagne en Marokkaanse koekjes. Het uitzicht over de eindeloze leegte is indrukwekkend en sereen.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Erfoud: van stilte naar chaos
We zijn aangekomen in de stad Erfoud. Op straat heerst een chaos van tuktuks en gewone auto’s die rakelings langs elkaar scheuren, heel wat anders dan de stilte van de woestijn.
We lopen naar Dune Restaurant om te lunchen. Het eten is heerlijk: de medfouna is smaakvol en licht op de maag, en het vlees van de kebab meghdour is mals en goed gekruid. Wie op zoek is naar comfortfood, moet zeker eens de Marokkaanse keuken proberen.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Hamam-traktatie
Terug in het hotel trakteer ik mezelf op een hamam-behandeling: scrub, massage en totale ontspanning. Terwijl ik terugloop naar mijn kamer, barst er plotseling een regen- en zandstorm los. Zelfs de woestijn kent onstuimig weer. Als de lucht weer opklaart, genieten we van onze laatste avond samen. Onder de aangename avondtemperatuur drinken we wijn op het terras, praten we na en kijken naar de sterren. Zo sluiten we deze bijzondere reis door de Marokkaanse woestijn af.
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Tip
De Marokkaanse woestijn is nog geen vanzelfsprekende bestemming voor Nederlandse reizigers, maar juist daardoor ligt er veel potentie. Vertel klanten dat ze in relatief korte reistijd in een totaal andere wereld terechtkomen; van luxe woestijntenten tot avontuurlijke jeep- en dromedaristochten. Benadruk dat de ervaring altijd gecombineerd kan worden met bekende steden als Marrakesh of Casablanca, maar dat juist de woestijn een uniek verkooppunt is: stilte, sterrenhemel en avontuur in één.
Deze reportage komt uit de oktober-editie van Travelpro, die je hieronder volledig gratis leest.
