Ik reed laatst in mijn kleine Seat Ibiza in het altijd wat bekakte Amsterdamse Oud-Zuid een Birò omver. Opzettelijk. Voor wie het niet kent, dat zijn een soort overdekte golfkarretjes waarmee je overal in de stad snel terecht kunt en ook tergend langzaam het verkeer kunt ophouden. Van die ieniemini-autootjes, die normaliter werden bereden door vooral ouden van dagen die wat slecht ter been zijn. Je zag ze niet veel maar ik begreep het nut. Maar Birò is zeg maar de Vespa scooter versie en wordt bereden door hetzelfde slag mensen. Makelaars vooral, een bijna even nutteloze en vooral overbetaalde beroepsgroep als echtscheidings-mediators. Maar ook voetbalvrouwen en influencergolddigerpopjes rijden er graag in. Om over de ergste categorie nog maar te zwijgen: intens verwende teens en tweens. ‘Vadurrr, ik wil ook een biròòò, heel de Cornelis Schuytstraat heeft een Birrròòò’, zoiets. God verhoede dat ze op een ouwe fiets stappen en nat worden in de tegenwind. Afijn, u snapt, de Birò is mijn nieuwe aartsvijand. En zo opeens, in mijn auto, dacht ik: ‘ik duw dat ding gewoon om ver, tikkie en het valt om dat kleine rijdende ballenbakje.’ Even gewoon doen met zijn allen.
Nou ja, poppen weer aan het dansen. De makelaar – golvend haar, krijtstreeppak, net geen coke onder zijn neus meer – , krabbelde op en liep woedend naar mijn autodeur en riep. ‘What the fuck…Doe ff normaal man!’
Afijn, dat was een meevaller die opmerking, daar kon ik wat mee als verklaring. ‘Normaal, normaal?’ zei ik. ‘Bedoel je het oude of het nieuwe normaal?’ Ik begon mijn betoog: ‘Luister Roderick, niets is meer bij het oude, ook niet in de reiswereld waarin ik werk. Als je dit twee jaar geleden had gevraagd of het normaal was, had ik eerlijk beantwoorden dat het niet zo was. Maar nu? Volgens Van Dale is ‘normaal’ dus ‘volgens de regels, gewoon’. Maar wat als niemand zich aan de regels houdt? Wat is dan nog normaal? Of als de regels zich veranderen? Normaal is net zo vaststaand als de koers van de Nasdaq, de waarde van een Bitcoin, of je geliefde verhitte huizenprijs, je snapt het hè Prins Bernard Jr wannabe huizenmelker. Ga naar de supermarkt, heeft iedereen nog een mondkapje op? Om de haverklap een weinig logisch en vooral mistig reisadvies en BuZa zwijgen als het graf? Is dat normaal? Wel in de rij bij de Ikea maar voor een eenzaam hutje in het buitenland moet ik 26 testen doen? Normaal? De gang van zaken rond d-reizen? Normaal? Waarom moét, maar vooral ook kán een touroperator wel duizenden mensen in een zucht verplaatsen van het ene naar het andere land maar waarom kunnen overheden, zeg binnen een week, niet tot een algemeen geldend vaccinatie-bewijsapp komen. Elk redelijk techbedrijfje heeft dat binnen een dag rond. Speaking of which, met je normaal. Verklaar booking.com eens, met zijn bedelende staatssteun en toch een zeer vet bonusvoorstel van 28 miljoen voor de gulzige bedrijfstop en hun in Birò’s rijdende Lacoste-kinderen? Is dat normaal? Had ook naar de zorg gekund hè. Normaal? En dan loop ik soms over straat en word ik door een zwerver gevraagd om een muntje maar dat heb ik allang nooit meer op zak. Alle bankautomaten zijn afgesloten na plofkraken. En niet meer vervangen want de wereld moet contactloos worden. En dat is letterlijk en figuurlijk het probleem: contactloos. En dan vraag jij je af of uitgerekend ik normaal doe?’
Als kleine update, na de eerdere verschijning van deze column vorige week vrijdag in de digitale Travelpro , is dat deze reprimande wel is geland bij the powers that be. Het is toch bijzonder opmerkelijk dat Booking.com als de wiedeweerga het overheidsgeld terugstort en dat BuZa de boel dan toch maar op geel aan het zetten is. ‘Jezus Hank, have you read Travelpro, send the Dutch money back now! No, do no finish your sandwich, now Hank, damnit, nowww!’
‘Coincedence, I think not’, zei hij met een knipoog.
Maar nog even terug naar de Birò, die kleine peperdure pausmobiel. Je snapt, ik bracht die nacht natuurlijk wel in de politiecel door, ik kon even niet een nieuwe voor de makelaar kopen, hoewel 14.995 euro toch echt heeeeel redelijk is voor een zo’n mannelijkheid uitstralende bolide. Do the crime, do the time. Het was mijn eerste nacht ooit in de cel maar, best apart, dit leek me ook niet normaal: de dienstdoende agenten bestelden een pizza voor me en we deelden wat flesjes bier. Supergezellige avond! Wij nog lachen wat het woord voor bier zou zijn in het Italiaans
