De koffer is gepakt, over een paar uur reizen we af naar kleurrijk en bruisend Marrakesh. De bestemming waar het ANVR-congres van 2020 zou plaatsvinden. Hoe dat allemaal anders liep, hoef ik niemand meer te vertellen. Maar des te treffender om met het team twee jaar na dato in het vliegtuig te stappen en de Riksja-strategische-dagen in een sfeervolle riad te houden. Super tof om in deze geweldige stad toekomstgericht bezig te zijn. Plannen te maken die een langere outlook hebben dan een kwartaal, die gaan over het bouwen aan ons netwerk en het doorspreken van alle kansen die in de verschillende markten liggen.
Natuurlijk zijn er ook bedreigingen. Corona ligt gevoelsmatig achter ons, maar ik kan niet ontkennen dat mijn eerste reactie bij het horen over de situatie in de Oekraïne was; jezus, nu dát weer. Maar kijkend naar beelden van ontheemde families die hun land ontvluchten, hun mannen en vaders achterlatend aan het front, zet de boel toch in een heel ander perspectief. Ik kan alleen maar blij zijn dat wij in een veilig land wonen, waar voor mijn kinderen oorlog een ver-van-hun-bed-show is. Dan is het eventueel achterblijven van toekomstige boekingen in verhouding toch echt klein leed. De komende dagen in Marokko focussen we daarom gewoon op de kansen die er liggen, want die zijn er in overvloed.
De boekingsbereidheid is in Nederland groeiende. Op Europa wordt er weer geboekt als vanouds, maar ook op ver gaat het de goede kant uit. Dit jaar zullen we qua omzet naar verwachting rond de 75% uitkomen. Maar hoe zien de komende jaren eruit? Hoe ontwikkelt bijv. de zelfdoener zich? Dit jaar zullen reizigers nog wel gaan voor een bepaalde mate van zekerheid, maar ik verwacht dat dit de komende jaren snel wegebt. Je kan reizigers dan alleen behouden door gerichte flexibiliteit te bieden met voldoende onderscheidend vermogen, door de echt bijzondere plekken te ontsluiten en je specialisme te laten zien. Tegelijkertijd liggen er kansen op ‘persoonlijk contact’. Veel reizigers willen worden ontzorgd, verwachten gedegen advies, waarderen goede service en vinden het echt leuk om te sparren over hun reis. De gunfactor die je zo opbouwt is niet te onderschatten, maar staat onder druk bij het afnemen van effectiviteit. Een andere uitdaging ligt in het ietwat stoffige imago van een reisbedrijf. Want welke zelf respecterende 25-jarige boekt daar nou? Hoe zorgen we ervoor dat we niet gezien worden als saaie reisorganisatie, maar als een club enthousiaste reizigers die precies weten wat leuk is en die alle toffe plekken kent?
Kortom, onconventioneel denken wordt gevraagd. Iets wat we ook hard kunnen gebruiken om de ambities waar te maken als het gaat om verantwoord reizen. De ANVR heeft zelfs als doel gesteld om de meest duurzame branche te worden ter wereld. Een flinke, maar welkome ambitie. Want zoiets kan niet gezegd worden zonder verregaande veranderingen. Reisbedrijven zullen flinke stappen vooruit moeten zetten, moeten samenwerken en met elkaar de meeste duurzame slimme oplossingen delen én gebruiken. Dat vraagt wat van eenieder, maar goed, er zit natuurlijk ook tegenstrijdigheid in om duurzaamheid voor jezelf te houden wanneer alleen schaal het verschil maakt. We hebben daarom marktveranderaars nodig, hoofden boven het maaiveld, pittige discussies en vooral optimisme. Hoe kan reizen bijdragen, hoe kunnen we bouwen met elkaar aan een stevig fundament dat gaat over herstel in plaats van afbraak. Mooie onderwerpen, ook voor bijvoorbeeld een volgend ANVR-congres. Ik weet niet of Marrakesh dan weer op het programma staat. Zo ja: alle tips zullen we natuurlijk delen. En is Marrakesh een brug te ver, kom dan gezellig koffiedrinken in Leiden.
Fenny Koppen
CEO Riksja Travel
