Ik geef het ruiterlijk toe, ik heb een hekel aan wachtrijen. Niet dat ik eraan kan ontkomen, maar dat maakt mijn ergernis er niet minder om.
Het mooie aan mijn vak is dat ik vaak mag reizen en doe dat nog altijd met veel plezier.
Wat een rijkdom is het om op verzoek van mijn klanten de wereld te mogen bezien en hen ook nog te helpen.
De afgelopen weken had ik weer het genoegen om op pad te gaan. Zo bezocht ik onder meer Antalya, Dublin, Parijs en Rome. Heerlijke bestemmingen. En zoals gebruikelijk begon ik op Schiphol, veelal ook de eerste kennismaking voor vele toeristen met ons land.
Onze trots toch?
En daar slaat dan direct de vertwijfeling toe. Of het nu is voor de beveiliging, het boarden of later zelfs om een taxi weer naar huis te kunnen nemen. Overal wachtrijen.
Laat ik voorop stellen groot respect te hebben voor de beveiligingsmedewerkers die de ganse dag hard moeten werken en met regelmaat op onbegrip stuiten zeker bij reizigers die bijna hun vlucht dreigen te missen en aandacht daarvoor vragen.
Dat begrip komt echter niet aan Schiphol toe.
De traktatie op al dit gewacht, is onnodig en ook weinig klantvriendelijk lijkt mij. En het gevolg is ook dat de waardering van de reizigers die ik zag aan het afnemen is.
Dus dames en heren van Schiphol, kom nu eens met wat creatieve oplossingen die op gejuich van jullie klanten kunnen rekenen.
Daar zijn we inmiddels hard aan toe.
Benno Friedberg
Advocaat
Friedberg & Mahn Advocaten N.V.
