Vol verbijstering kwam het nieuws tot mij. Koen Everink is niet meer en zoals het er nu naar uitziet is hij een gewelddadige dood gestorven.

Aan alle nabestaanden wens ik veel sterkte en in het bijzonder aan zijn dochtertje. Wat er ook wordt geroepen, je vader had een hart van goud.

Hoe oneerlijk, hoe absurd en niet te vatten. Koen met zijn brede grijns op zijn gezicht, altijd klaar om het leven van de zonnige kant te zien. Helaas was die grijns al een tijdje geleden verdwenen.

Het drama tijdens Sensation had al een diep gat geslagen in zijn onverbeterlijke optimistische aard, maar Koen krabbelde langzaam maar zeker weer op.

Net na de aankoop van de TravMedia Group belde hij weer eens, of ik nog hulp nodig had rondom de aankoop? Ik heb hem moeten beloven om hem te bellen als dat nodig was. Hijzelf was weer vol plannen, binnenkort kon hij weer aan de slag in het toerisme, de concurrentiebedingen na de verkoop van Eliza was here liepen op een eind. Dat was Koen, veel meer bezig met een ander dan met zichzelf.

Ook het gesprek net na het drama in de Arena vergeet ik nooit. “Voor hetzelfde geld was er vrijdag een stille tocht geweest. Absurd toch of niet Tommie.” Iedereen die hem kent, weet dat Koen niet van de stilte hield.

Inderdaad absurd en nu is hij er niet meer. Geen onverwachte telefoontjes, geen harde grappen en geen toekomst meer voor hem.

Koen was here.
Goede reis vriend.

Tom van Apeldoorn
tom@traveltom.nl

 

TravelTomLOGO-Goed