Wanneer deze column te lezen is, is het carnavalsseizoen geopend én zijn de uitkomsten van de Tweede Kamerverkiezing net duidelijk. De voortekenen voor deze verkiezingen waren (vanuit de luchtvaartsector gezien) op z’n zachtst gezegd al niet iets om vrolijk van te worden. Te veel politieke partijen probeerden min of meer de populariteitsprijs te winnen door te beweren voorstander te zijn van het schrappen van vluchten op Schiphol.
Een ‘brullende’ minderheid heeft hun gedrag beïnvloed. Sommigen beweren dat 452.500 vliegbewegingen op Schiphol nog steeds veel te veel zijn en dit verlaagd moet worden naar 300.000… Waarom willen ze dit niet naar nul brengen? Anderen willen de vliegbelasting verhogen, of willen belastingen op brandstof, BTW op vliegtickets (ondanks internationale afspraken), een toewijzing over hoe vaak en hoe laat je mag vliegen richting Schiphol, overstappende passagiers extra belastingen laten betalen. Waar gaan we heen? Wel hebben al deze voorstellen een aantal zaken gemeen:
- Ze houden geen rekening met de impact op ons investeringsklimaat in Nederland, noch met de economische schade voor luchtvaartmaatschappijen, hotels, taxibedrijven, afhandelaars, maar ook reisorganisaties et cetera.
- En de daaruit voortvloeiende gevolgen voor hun werkgelegenheid. De gevolgen hebben we allemaal vorig jaar nog kunnen ervaren en niemand zit te wachten op een herhaling hiervan.
- Verder houden ze er geen rekening mee hoe de rest van de wereld naar ons land kijkt; Nederland is niet hét centrum van de wereld. Veel van de voorstellen zullen transferpassagiers ertoe aanzetten andere luchtvaartmaatschappijen te kiezen, met andere overstapplaatsen. Wellicht zal een groot deel van de vertrekkende passagiers uit Amsterdam (…) naar Brussel, Keulen, Düsseldorf gaan en van daaruit het vliegtuig nemen. En hoe zal men daar naartoe gaan? Vul het zelf maar in en die komen het klimaatakkoord zeker niet ten goede!
- Ze kijken niet eens naar het alternatieve plan dat bijvoorbeeld BARIN, ANVR en andere industriële partners hebben voorgesteld.
- en last but not least bieden ze geen alternatief voor de enorme vraag naar mobiliteit.
Laat het glashelder zijn: net als velen ben ik er ook groot voorstander van om van onze industrie de meest duurzame vorm van transport te maken. Minder lawaai (in de huidige wetenschap dat 90% van de klachten van nog geen 10% van de officieel geregistreerde klagers afkomstig is), minder CO2-uitstoot; het is onze ‘licence to operate’. En ja, ik steun de trein (want ik gebruik deze elke dag voor woon-werkverkeer) en ben met velen geen voorstander van onbeperkte groei.
Het wordt hoog tijd dat de politiek ook de alternatieve plannen bestudeert én serieus neemt om dezelfde doelen te bereiken als de minister voor ogen heeft. Ambtenaren weten op papier alles beter, maar de praktijk bewijst bijna altijd anders en komt er in de realiteit meestal weinig van terecht. Alleen samen kunnen we een duurzame toekomst realiseren. Of deint de politiek straks ook weer mee op dé carnavalshit van de Snollebollekes…?
Cyriel Oude Hengel
EVA Airways
